آثار شوم گناه شیعیان از دیدگاه قرآن و اهل بیت و سنت

آثار شوم گناه شیعیان

  

امام صادق (علیه السلام) نیز در سخن پر بارى، آثار شوم گناهان شیعیانشان را براى مفضّل چنین بیان مى فرمایند:

یا مُفَضَّل اِیّاکَ والذُّنُوبَ، و حَذِّرْها شِیَعتَنا، فَوَاللهِ ما هِىَ اِلى اَحَد اَسْرَعُ مِنْها اِلَیْکُمْ، اِنَّ اَحَدَکُمْ لَیُصیبُه الُمَعرَّةُ مِنَ السُّلْطانِ و ما ذاک اِلاّ بِذُنُوبِهِ، وَ اِنَّهُ لَیُصیبُه السَّقَم و ما ذاک اِلاّ بِذُنُوبِهِ، و اِنَّه لَیُحْبَسُ عَنْهُ الرِّزْقُ و ما هُوَ اِلاّ بِذُنُوبِه . (وسائل الشّیعه ، ج 15 ، ص 305 )

اى مفضّل، از این که مرتکب گناهان گردى بپرهیز و شیعیان ما را از ارتکاب آن دور نگه دار و بترسان. به خدا سوگند آثار شوم گناهان زودتر از همه، شما را فرا مى گیرد. و هر گاه براى بعضى از شما بد رفتارى و سختى از سوى سلطانى برسد ، این گرفتارى نیست مگر به خاطر گناهانش. و هر گاه به مریضى و ناراحتى جسمى دچار شود ، این هم نیست مگر به خاطر گناهان او. و هر گاه روزى او حبس گردد و به او نرسد، این نیز نیست مگر به خاطرگناهانى که انجام داده است .

نیک پنداشتن گناه ، نتیجه قساوت دل !

این نوع عقوبت ها ، در صورتى است که اهل یک شهر و آبادى ، کردار خویش را گناه بدانند و با وجود این آگاهى مرتکب آن گردند. واى به حال جمعیتى که قبح و زشتى گناه از میان آن ها رخت بربسته و در عین حالى که معصیتى را انجام مى دهند، آن را نیک پنداشته و عمل ناشایست خود را شایسته مى انگارند. این نیست مگر بدین خاطر که ، دل هاى اینان را چنان قساوتى گرفته که اعمال زشتشان در نظرشان زینت یافته و شیطان گناهانشان را در نظرشان نیک جلوه بخشیده است.

خداوند متعال، در مورد کسانى که خدا را فراموش کرده اند و به پیامبر او ایمان نیاورده اند و به سختى و بلاهایى در دنیا گرفتار شده اند، مى فرماید:

( فَلَوْلا اِذ جائَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَلـکِنْ قَسَتُ قُلُوبُهُمْ وَ زَیَّنَ لَهُمْ الشَّیْطانُ ما کانُوا یَعْمَلُون ). (سوره انعام ، آیه 43)

چرا وقتى که بلا و سختى ما به آن ها مى رسد، توبه و تضرّع و زارى نکردند ؟ ( تا نجات یابند؟ بدین خاطر چنین نکردند که ) دلهایشان را قساوت فرا گرفته است ، سخت دل شده اند و شیطان کردار زشت آن ها را در نظرشان زیبا ساخته و نیک جلوه داده است.