دیدگاه قرآن و سنت نسبت به عوامل خشک سالى

عوامل خشک سالى   

پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) عوامل قحطى و خشک سالى را در سخن پربارى چنین بیان مى فرمایند:

لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیْر ما تَحابُّوا و تَهادُّوا ، وَاَدُّوا الأَمانَة وَاجْتَنَبُوا الْحَرمَ، وَ قَرُّوا الضَّیْفَ، و اَقامُوا الصَّلاةَ ، وَ آتَوُا الزَّکاةَ ; فَإِذا لَمْ یَفْعَلُوا ذلِکَ اِبْتَلَوْا بِالْقَحْطِ وَالسِّنینَ . (بحارالأنوار  ، ج 70 ، ص 352)

امّت من تا زمانى که به یکدیگر اظهار محبت کنند ، براى یکدیگر هدیه ببرند ، امانت را ادا کرده ، از حرام دورى کنند ، میهمان را احترام کرده ، نماز را به پا دارند و زکات بدهند ; پیوسته در خیر و خوبى به سر برند و هر زمان که چنین نکنند به قحطى و خشک سالى گرفتار مى شوند .

از این روایت استفاده مى شود که آنچه باعث قحطى و خشک سالى مى گردد عبارتند از:

1 ـ به محبت یکدیگر پاسخ ندادن و با یکدیگر دشمنى کردن.

2 ـ خیانت در امانت نمودن.

3 ـ مرتکب کارهاى حرام و ناشایست شدن.

4 ـ احترام میهمان را نگه نداشتن و از او پذیرایى نکردن.

5 ـ نماز نخواندن.

6 ـ خمس و زکات ندادن.

با کمال تأسف در اکثر بلاد مسلمین این امور کم و بیش مشاهده مى شود و نتیجه ناگوار و دردناک آن را نیز به چشم خود مى بینیم.

امیدواریم تمام مسلمانان و مخصوصاً شیعیان امیرمؤمنان (علیه السلام) از خواب سنگینى که آنان را فرا گرفته است بیدار شوند ; و با دعا و استغفار و توجّه به امام زمان (علیه السلام)، ابر سیاهى را که بر سر خویش قرار داده اند برطرف سازند ; تا ابرهاى رحمت حق ، باران حیات بخش خویش را بر آنان فرود آورند.