استغفار امیرالمؤمنین (علیه السلام) در قنوت نماز وتر

استغفار امیرالمؤمنین (علیه السلام) در قنوت نماز وتر 

 

1 ) اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلْتَ فى کِتابِکَ الْمُنْزَلِ عَلى نَبِیِّکَ الْمُرسَلِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ، وَ قَولُکَ الْحَقُّ ( کانُوا قَلیلاً مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ وَ بِالاَْسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

2 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( ثُمَّ اَفیضُوا مِنْ حَیْثُ اَفاضَ النّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللهَ اِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحیمٌ ) (1) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

3 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( اَلصّابِرینَ وَ الصّادِقینَ وَ الْقانِتینَ وَ الْمُنْفِقینَ وَ الْمُسْتَغْفِرینَ بِالاَْسْحارِ ) (2) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

4 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ الَّذینَ اِذا فَعَلُوا فاحِشَةً اَوْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اللهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ ) (3) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

5 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِى الاَْمْرِ فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللهِ اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ ) (4) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

6 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جاءُوُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا الله تَوّاباً رَحیماً ) (5) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

7 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءً اَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللهَ یَجِدِ اللهَ غَفُوراً رَحیماً ) (6) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

8 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( اَفَلا یَتُوبُونَ اِلَى اللهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ ) (7) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

9 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ ما کانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فیهِمْ وَ ما کانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ) (8) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

10 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( اِسْتَغْفِرْ لَهُمْ اَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ اِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعینَ مَرَّةً فَلَنْ یَغْفِرَاللهُ لَهُمْ ) (9) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَأَتُوبُ إِلَیْکَ .

11 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( ما کانَ لِلنَّبِىِّ وَ الَّذینَ امَنُوا ْ مَعَهُ أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکینَ وَ لَوْ کانُوا اُولى قُرْبى مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحابُ الْجَحیمِ ) (10) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

12 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ ما کانَ اسْتِغْفارُ ا ِبْراهیمَ لاَِبیهِ اِلاّ عَنْ مَوْعِدَة وَعَدَها اِیّاهُ ) (11) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

13 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ اَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ یُمَتِّعْکُمْ مَتاعاً حَسَناً اِلى اَجَل مُسَمًّى وَ یُؤْتِ کُلَّ ذى فَضْل فَضْلَهُ ) (12) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

14 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً اِلى قُوَّتِکُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمینَ ) (13) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

15 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الاَْرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فیها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ اِنَّ رَبّى قَریبٌ مُجیبٌ ) (14) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

16 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ اسْتَغِْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ اِنَّ رَبّى رَحیمٌ وَدُودٌ ) (15) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

17 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ اسْتَغْفِرى لِذَنْبِکِ اِنَّکِ کُنْتِ مِنَ الْخاطِئینَ ) (16) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

18 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( یا اَبانا اِسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اِنّا کُنّا خاطِئینَ ) (17) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

19 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( سَوْفَ اَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبّى اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ ) (18) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

20 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ ما مَنَعَ النّاسَ اَنْ یُؤْمِنُوا اِذْ جاءَهُمُ الْهُدى وَ یَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ ) (19) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

21 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( سَلامٌ عَلَیْکَ سَاَسْتَغْفِرُ لَکَ رَبّى اِنَّهُ کانَ بى حَفِیّاً ) (20) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

22 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللهَ اِنَّ الله غَفُورٌ رَحیمٌ ) (21) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

23 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( یا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلا تَسْتَغْفِرُونَ اللهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ) (22) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

24 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ ظَنَّ داوُدُ اَنَّما فَتَنّهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهَ وَ خَرَّ راکِعاً وَ اَنابَ ) (23) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

25 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( الَّذینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذینَ امَنُوا ) (24) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

26 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَتَعالَیْتَ: ( فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَاللهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ بِالْعَشِىِّ وَ الاِْبْکارِ ) (25) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

27 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( فَاسْتَقیمُوا اِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ ) (26) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

28 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ المَلائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِى الاَْرْضِ اَلا اِنَّ اللهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ ) (27) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

29 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( فَاعْلَمْ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَ مَثْویکُمْ ) (28) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

30 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الاَْعْرابِ شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا فَاسْتَغْفِرْ لَنا ) (29) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

31 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( حَتّى تُؤْمِنُوا بِاللهِ وَحْدَهُ اِلاّ قَوْلَ اِبْراهیمَ لاَِبیهِ لاََسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَ ما اَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللهِ مِنْ شَىْء رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَ اِلَیْکَ اَنَبْنا وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ ) (30) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

32 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ لا یَعْصینَکَ فى مَعْرُوف فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللهَ اِنَّ الله َغَفُورٌ رَحیمٌ ) (31) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

33 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ اِذا قیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ ) (32) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

34 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( سَواءٌ عَلَیْهِمْ اَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ اَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ ) (33) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

35 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفّاراً ) (34) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

36 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( هُوَ خَیْرٌ وَ اَعْظَمُ اَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا الله اِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحیمٌ ) (35) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ .

37 ) وَ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: ( فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ اِنَّهُ کانَ تَوّاباً ) (36) وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ . (37)

ترجمه استغفار امیرالمؤمنین (علیه السلام) ، همراه آیات استغفار

1 ) خدایا تو خود، در کتاب محکمت که بر پیامبر مرسل خویش (صلى الله علیه وآله وسلم) ، فرو فرستاده اى ، فرموده اى و گفتار تو حق است که فرموده اى: « ( متّقین در دنیا چنین بودند که ) کمى از شب را مى خوابیدند و در سحرگاهان استغفار مى کردند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

2 ) تو ( ذات پاکى دارى که ) مبارک هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « سپس از همان جا که مردم کوچ مى کنند ( به سوى سرزمین منى ) کوچ کنید. و از خدا آمرزش بخواهید، به راستى که خدا بسیار آمرزنده و مهربانست. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.

3 ) تو ( ذات پاکى هستى که ) مبارکى و مرتبه ات عالى و بلند است و فرموده اى: « آن ها که ( در برابر مشکلات و در مسیر اطاعت خدا ) صابر و خویشتن دارند، راستگو هستند و ( در برابر خدا ) خضوع و ( در راه او مال خویش را ) انفاق مى کنند، و در سحرگاهان استغفار مى کنند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

4 ) تو ( ذات مقدّسى هستى که ) مبارکى و علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « کسانى که هرگاه، کار زشتى انجام مى دهند، یا به نَفْس خویش ظلم مى کنند، خدا را به یاد مى آورند و براى گناهانشان استغفار مى کنند ; و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد; و اینان بر آنچه کرده اند، اصرار و پافشارى ندارند، و خوب مى دانند ( که اصرار بر گناه با استغفار سازش ندارد ) » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

5 ) تو ( ذات منزهى هستى که ) وجودت مبارک و برتر از افکار همه است و فرموده اى: « آن ها را ببخش و برایشان استغفار کن و در کارشان با آنان مشورت کن. امّا هنگامى که تصمیم گرفتى ( قاطع باش ) و بر خدا توکّل کن، به راستى که خدا توکّل کنندگان را دوست دارد. » و من از تو طلب آمرزش مى کنم و به سوى تو باز مى گردم.

6 ) تو ( ذات بى مثالى هستى که ) وجودى مبارک و مرتبه اى بلند دارى و فرموده اى: « اگر اینان زمانى که به نَفْسهاى خویش ستم مى کنند، نزد تو آیند

و از خدا آمرزش طلبند، و رسول خدا هم براى آنان استغفار کند، خدا را توبه پذیر و مهربان مى یابند. » و من از تو آمرزش مى جویم و به سوى تو باز مى گردم.

7 ) تو ذات مبارکى هستى که برتر از دسترس عقول و افکارى و فرموده اى: « هر کس کار بدى کند، یا به نَفْس خویش ستم روا دارد، سپس از خدا آمرزش طلبد، خدا را بسیار آمرزنده و مهربان مى یابد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

8 ) تو وجود مبارکى هستى که مرتبه اى عالى و بلند دارى و فرموده اى: « چرا به سوى خدا باز نمى گردند و از خدا آمرزش نمى طلبند؟ ( مگر نمى دانند که ) خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو طلب آمرزش مى کنم و به سوى تو باز مى گردم.

9 ) تو ( ذات پاکى دارى که ) مبارک هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « ( اى رسول ما ) تا تو در میان ایشان هستى، خدا آنان را عذاب نمى کند و ( نیز ) تا آن ها استغفار مى کنند و از خدا آمرزش مى طلبند، خدا آنان را عذاب نمى کند. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.

10 ) تو ( ذات مطهّرى هستى که ) مبارکى و مرتبه ات عالى و بلند است و ( درباره منافقین ) فرموده اى: « تو ( اى پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) ) براى آن ها استغفار کنى یا نکنى ( به حالشان فرق نمى کند ) اگر هفتاد مرتبه هم براى آن ها طلب آمرزش کنى، خدا آن ها را نمى بخشد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

11 ) تو ( ذاتى پاک دارى که ) مبارک است و برتر از عقول همه اى و فرموده اى: « پیغمبر و کسانى که ایمان آورده اند، نباید براى مشرکین استغفار کنند، اگر چه از نزدیکان آن ها باشند، بعد از آن که براى آنان روشن شد که این گروه اهل دوزخند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

12 ) تو وجودى مبارک و مرتبه اى بلند دارى و فرموده اى: « استغفار ابراهیم (علیه السلام) براى پدرش ( عمویش آذر ) به خاطر وعده اى بود که به او داده بود » و من از تو آمرزش مى جویم و به سوى تو باز مى گردم.

13 ) وجود تو مبارک و مرتبه ات بلند است و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبید، سپس به سوى او باز گردید تا شما را به مدّت معینى ( که براى عمرتان قرار داده است ) از نعمت ها و زندگى خوب بهره مندتان فرماید، و هر صاحب فضیلتى را به مقدار فضیلتش ببخشد. » و من از تو طلب آمرزش مى کنم و به سوى تو باز مى گردم.

14 ) تو ( ذات پاک و ) مبارکى هستى که علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « اى قوم من از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوى او باز گردید تا ( باران ) آسمان را به سوى شما، پى در پى فرو فرستد. و نیرویى بر نیرویتان بیافزاید و در حالى که گنهکارید از حق روى برنتابید » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو باز مى گردم.

15 ) تو ( ذات مقدسى هستى که ) مبارکى و علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « اوست خدایى که شما را از زمین پدید آورد و آبادانیش را با عمرى که به شما عطا کرد، در اختیارتان قرار داد. پس از او آمرزش بخواهید، سپس به سوى او باز گردید به تحقیق که پروردگار من ( به بندگان خویش ) نزدیک، و اجابت کننده ( خواسته آنان ) است. » و من از تو طلب آمرزش مى کنم و به سوى تو باز مى گردم.

16 ) تو ( ذات پاک و ) مبارکى هستى و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبید، سپس به سوى او باز گردید. به راستى، پروردگار من مهربان و دوستدار ( بندگان توبه کار ) است. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

17 ) وجود تو مبارک و برتر از همه افکار است و فرموده اى: « ( تو اى زلیخا ) براى گناهت استغفار کن، به راستى که تو از خطاکاران بودى. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سویت باز مى گردم.

18 ) تو وجود مبارکى هستى که داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « اى پدر ما ( یعقوب (علیه السلام) ) براى گناهان ما ( و آنچه نسبت به فرزندت یوسف (علیه السلام) روا داشتیم ) استغفار کن، به تحقیق که ما همگى از خطاکاران بودیم. » و من از تو طلب آمرزش مى نمایم و به سویت باز مى گردم.

19 ) تو ذاتى مبارک هستى و داراى علوّ مرتبه اى و ( و از زبان پیامبرت یعقوب (علیه السلام) ) فرموده اى: « بزودى برایتان استغفار مى کنم و از پروردگارم براى شما آمرزش مى طلبم ، به راستى که او بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى جویم و به سوى تو باز مى گردم.

20 ) تو مبارکى و برترین رتبه را دارى و فرموده اى: « چه چیز جلوگیر مردم شده است که وقتى هدایت سراغشان آمد، ایمان آورند و از پروردگار خویش آمرزش طلبیده ، استغفار کنند؟ » و من از تو خواهش آمرزش دارم و به سویت باز مى گردم.

21 ) تو ذاتى مبارک و برتر از همه اى و فرموده اى: « ( ابراهیم (علیه السلام) به پدرش گفت: ) سلام بر تو باد، به زودى برایت از پروردگار خویش آمرزش مى طلبم، به راستى که او همواره نسبت به من مهربان بوده است. » و من از تو درخواست آمرزش دارم و به سوى تو باز مى گردم.

22 ) تو وجودى مبارک و داراى مرتبه برتر هستى و فرموده اى: « ( اى پیامبر، هرگاه از تو براى بعضى از کارهاى مهم خویش اجازه خواستند ) ، به هر یک از آنان که مى خواهى اجازه بده و براى ایشان ، از خدا آمرزش بخواه که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.

23 ) وجود تو مبارک و مرتبه ات بلند است و ( از قول پیامبرت صالح (علیه السلام) ) فرموده اى: « اى مردمى که در عهد من زندگى مى کنید، چرا براى بدى قبل از نیکى عجله مى کنید ( و عذاب الهى را مى طلبید نه رحمت او را؟ ) چرا از خداوند تقاضاى آمرزش نمى کنید، تا بلکه مشمول رحمت خداوند قرار گیرید؟ » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سوى تو باز مى گردم.

24 ) تو ( ذات پاکى هستى که ) مبارک و داراى برترین مرتبه اى و فرموده اى: « داود، دانست که ما با این ماجرا او را آزمودیم از این رو از پروردگارش طلب آمرزش کرد، به سجده افتاد ، به سوى حق بازگشت و توبه کرد. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

25 ) تو وجودى مبارک و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « فرشتگانى که عرش را بدوش مى کشند، و آن ها که در اطرافشان هستند، با حمد پروردگارشان ( خدا را ) تسبیح گفته و به او ایمان مى آورند، و براى کسانى که ایمان آورده اند استغفار مى کنند. » و من از تو طلب آمرزش مى کنم و به سویت باز مى گردم.

26 ) تو ( ذات پاک و ) مبارکى هستى که علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « صبر و شکیبایى پیشه کن که وعده خداوند حق است. و براى گناهت استغفار کن، و صبح و شام با حمد پروردگارت ، تسبیح ( او را ) به جاى آور. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

27 ) تو ذات مبارکى هستى که داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « پس تمام توجّه خویش را به او کنید و از وى آمرزش طلبید. » و من از تو آمرزش مى خواهم و به سویت باز مى گردم.

28 ) تو ( ذات پاکى هستى که ) مبارک و برتر از همه اى و فرموده اى: فرشتگان با حمد پروردگارشان تسبیح ( خدا ) مى گویند و براى کسانى که در زمین اند ( و به خداى خویش ایمان دارند ) ، استغفار مى کنند. آگاه باشید که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو تقاضاى عفو و بخشش دارم و به سویت باز مى گردم.

29 ) وجود تو مبارک و علوّ مرتبه ات از همه بیشتر است و فرموده اى: « بدان که معبودى جز خداى یکتا نیست. و براى گناه خودت و گناه مردان و زنان با ایمان، استغفار کن و خداوند محل حرکت و قرارگاه شما را مى داند. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

30 ) تو وجودى مبارک و برتر از همه دارى و فرموده اى: « به زودى آن دسته از اعراب که از شرکت در جنگ تخلف ورزیدند ( نزد تو آمده و ) مى گویند: ( اموال و اهل و عیال ) ما را مشغول کرد ( و از شرکت در جنگ بازداشت ) پس براى ( این گناه ) ما استغفار کن. » و من از تو عفو و بخشش مى خواهم و به سویت باز مى گردم.

31 ) تو ( ذات مقدّسى هستى که ) وجودت مبارک است و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « ( ابراهیم به قوم مشرک خود گفت: ... میان ما و شما دشمنى همیشگى آشکار شده ) تا آن زمان که به خداى یگانه ایمان آورید. جز آن سخن که ابراهیم به پدرش ( عمویش آذر ) گفت ( و وعده داد ) که براى تو آمرزش مى طلبم، و در عین حال در برابر خدا مالک چیزى نیستیم ( و اختیارى نداریم ) پروردگارا ، ما بر تو توکّل کردیم و به سوى تو بازگشتیم و همه فرجام ها به سوى تو است. » و من از تو طلب آمرزش مى نمایم و به سویت باز مى گردم.

32 ) تو ( ذات مطهّرى هستى که ) مبارک و داراى علوّ مرتبه اى و فرموده اى: « ( اى پیامبر هنگامى که زنان مؤمن نزد تو آیند، تا با تو بیعت کنند اگر ) در هیچ کار شایسته اى با تو مخالفت نمى کنند، با آن ها بیعت کن و براى آنان از درگاه خدا آمرزش بخواه که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو آمرزش مى جویم و به سویت باز مى گردم.

33 ) تو وجود مبارکى هستى که علوّ مرتبه دارى و فرموده اى: « و هر زمان به آن ها ( منافقین ) گفته مى شود: بیایید تا رسول خدا برایتان استغفار کند، ( از شدّت تکبر و غرور ) سرهایشان را به عقب مى چرخانند و آن ها را مى بینى که راه حق و سعادت را به روى خود و دیگران مى بندند و تکبر مىورزند. » و من از تو خواهش آمرزش دارم و به سویت باز مى گردم.

34 ) تو ( ذات مهربان و ) مبارکى هستى که برتر از عقول همه اى و فرموده اى: « براى اینان ( منافقین ) مساوى است که برایشان استغفار کنى یا نکنى، خدا آن ها را نخواهد آمرزید. » و من از تو آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

35 ) تو وجود مبارکى دارى که برتر از افکار همه اى و فرموده اى: « از پروردگارتان آمرزش طلبید که او بسیار آمرزنده است. » و من از تو تقاضاى عفو و بخشش دارم و به سویت باز مى گردم.

36 ) وجود تو مبارک و مرتبه تو بلند است و فرموده اى: « ( آنچه از کارهاى نیک براى خود از پیش مى فرستید ) نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت. و از خدا آمرزش بخواهید که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. » و من از تو عفو و آمرزش مى طلبم و به سویت باز مى گردم.

37 ) تو وجودى مبارک و داراى مرتبه اى بلند هستى و فرموده اى: « با حمد پروردگارت تسبیح بگو و از او آمرزش بطلب که او توبه پذیر است. » و من از تو طلب و عفو و آمرزش دارم و به سویت باز مى گردم.

پی نوشت

1. سوره بقره: آیه 99.

2. سوره آل عمران: آیه 17 ، 135 ، 159.

3. سوره آل عمران: آیه 17 ، 135 ، 159.

4. سوره آل عمران: آیه 17 ، 135 ، 159.

5. سوره نساء : آیه 64.

6. سوره نساء : آیه 110.

7. سوره مائده : آیه 74.

8. سوره انفال : آیه 33.

9. سوره توبه : آیه 80.

10. سوره توبه : آیه 113.

11. سوره توبه : آیه 114.

12. سوره هود ، آیه 3.

13. سوره هود : آیه 52.

14. سوره هود : آیه 61.

15. سوره هود ، آیه 90.

16. سوره یوسف : آیه 29.

17. سوره یوسف : آیه 97.

18. سوره یوسف : آیه 98.

19. سوره کهف : آیه 55.

20. سوره مریم : آیه 47.

21. سوره نور : آیه 62.

22. سوره نمل : آیه 46.

23. سوره ص : آیه 24.

24. سوره غافر : آیه 7.

25. سوره غافر : آیه 55.

26. سوره فصلت : آیه 6.

27. سوره شورى : آیه 5.

28. سوره محمد (صلى الله علیه وآله وسلم) : آیه 19.

29. سوره فتح : آیه 11.

30. سوره ممتحنه : آیه 4.

31. سوره ممتحنه : 12.

32. سوره منافقون : آیه 5.

33. سوره منافقون : آیه 6.

34. سوره نوح، آیه 10.

35. سوره مزّمّل : آیه 20.

36. سوره نصر : آیه 3.

37. الصّحیفة العلویّة الجامعة ، ص 157 ـ 162 ; البلد الأمین ، ص 65 ، چ اعلمى بیروت .