استغفار امام زمان (علیه السلام) براى شیعیان

استغفار امام زمان (علیه السلام) براى شیعیان   

از  روایات استفاده مى شود که :

امام (علیه السلام)در هر عصر و زمانى همچون پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) مظهر لطف و عطوفت پروردگار و تجلّى گاه گذشت و آمرزش خداوند غفّار است، و تمام نعمت هاى خداوند، از جمله عفو و بخشش آن ذات بى مانند، به دست او به مردم مى رسد. افزون بر این، حجّت خدا در هر زمانى، خود را موظّف مى بیند که براى گناه شیعیانش استغفار کند.

شاید معناى این فراز زیارت « آل یاسین » همین باشد که خطاب به امام زمان (علیه السلام)مى خوانیم:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَحْمَدُ و تَسْتَغْفِرُ . (مفاتیح الجنان، زیارت حضرت صاحب الأمر (علیه السلام).)

سلام بر تو باد در آن لحظه که حمد و سپاس خدا به جاى مى آورى و ( براى گناه شیعیانت ) استغفار کرده و آمرزش مى طلبى .

مرحوم علاّمه بزرگوار، سیّد بن طاووس داستان تشرّفى را محضر آن حضرت نقل مى کند که مؤید این معنا است. ایشان مى فرماید:

سحرگاهى در سرداب مقدّس بودم که صداى مولایم را شنیدم که با خداى خویش مناجات مى فرمودند و براى شیعیان خود چنین دعا مى کردند:

اَلّلهُمَّ إِنَّ شِیعتَنا خُلِقَتْ مِنْ شُعاعِ أَنْوارِنا وَ بَقِیَّةِ طینَتِنا، وَ قَدْ فَعَلُوا ذُنوباً کَثیرَةً إِتِّکالاً عَلى حُبِّنا وَ وَلایَتِنا، فَإِنْ کانَتْ ذُنُوبُهُمْ بَیْنَکَ و بَیْنَهُمْ، فَاصْفَحْ عَنْهُمْ فَقَدْ رَضِینا وَ ما کانَ مِنْها فیما بَیْنَهُم فَأَصْلِحْ بَیْنَهُمْ و قاصِّ بِها عَنْ خُمْسِنا و أَدْخِلْهُمُ الْجَنَّةَ و زَحْزِحْهُمْ عَنِ النّارِ و لا تَجْمَعْ بَیْنَهُمْ و بَیْنَ أَعْدائِنا فى سَخَطِکَ . (العبقرىّ الحسان، ج 2، ص 149)

خدایا ! شیعیان ما از شعاع انوار ما و باقى مانده گِل ما آفریده شده اند و گناهان بسیارى انجام داده اند، در حالى که پشت گرمى آن ها به محبّت و ولایتى است که نسبت به ما دارند. اگر گناهان آن ها بینِ تو و ایشان است ( واجبى را ترک کرده و یا حرامى را مرتکب شده اند ) از آن ها در گذر که ما راضى گشتیم، و آنچه از گناهان ایشان که مربوط به خودشان و حقوقى است که بر یکدیگر دارند ، خودت بینشان اصلاح فرما و از خمس ما به آنان عطا کن تا از یکدیگر راضى گردند. وایشان را داخل بهشت گردان و از آتش دورشان ساز، و در غضب و عذاب خویش بین آن ها و دشمنان ما جمع مگردان .

بنابراین یکى از عنایات امام زمان (علیه السلام) در عصر غیبت به دوستان و شیعیان این است که براى گناهان آنان استغفار مى کند، براى آمرزش ایشان دعا مى فرماید و با دعاهاى خویش ، آتش قهر خداوند را از آن ها دور مى سازد.