آیا حجاب و عفاف و پوشش زن باعث رکود فعالیت هایش می شود؟

رکود فعالیتها   

یکی از ایراد هایی که بر حجاب می‏گیرند اینست که سبب رکود و تعطیل‏ فعالیتهائی است که خلقت در استعداد زن قرار داده است . زن نیز مانند مرد دارای ذوق ، فکر ، فهم ، هوش و استعداد کار است . این استعدادها را خدا به او داده است و بیهوده نیست و باید به ثمر برسد .

اساسا هر استعداد طبیعی دلیل یک حق طبیعی است . وقتی در آفرینش به‏ یک موجود استعداد و لیاقت کاری داده شد ، این به منزله سند و مدرک‏ است که وی حق دارد استعداد خود را به فعلیت برساند ، منع کردن آن ظلم‏ است .

چرا می‏گوئیم همه افراد بشر اعم از زن و مرد حق دارند درس بخوانند و این حق را برای حیوانات قائل نیستیم ؟ برای اینکه استعداد درس خواندن‏ در بشر وجود دارد و در حیوانات وجود ندارد . در حیوان استعداد تغذیه و تولید مثل وجود دارد و محروم ساختن او از این کارها برخلاف عدالت است . باز داشتن زن از کوششهائی که آفرینش به او امکان داده است نه تنها ستم به زن است ، خیانت به اجتماع نیز می‏باشد . هر چیزی که سبب شود قوای طبیعی و خدادادی انسان معطل و بی اثر بماند به زیان اجتماع است .

عامل انسانی بزرگترین سرمایه اجتماع است . زن نیز انسان است و اجتماع‏ باید از کار و فعالیت این عامل و نیروی تولید او بهره‏مند گردد . فلج‏ کردن این عامل و تضییع نیروی نیمی از افراد اجتماع ، هم برخلاف حق طبیعی‏ فردی زن است و هم برخلاف حق اجتماع و سبب می‏شود که زن همیشه به صورت‏ سربار و کل بر مرد زندگی کند .

جواب این اشکال آنست که حجاب اسلامی که حدود آن را به زودی بیان‏ خواهیم کرد ، موجب هدر رفتن نیروی زن و ضایع ساختن استعدادهای فطری او نیست . ایراد مذکور بر آن شکلی از حجاب که در میان هندیها یا ایرانیان‏ قدیم یا یهودیان متداول بوده است وارد است . ولی حجاب اسلام نمی‏گوید که‏ باید زن را در خانه محبوس کرد و جلوی بروز استعدادهای او را گرفت .

مبنای حجاب در اسلام چنانکه گفتیم اینست که التذاذات جنسی باید به محیط خانوادگی و به همسر مشروع اختصاص یابد و محیط اجتماع ، خالص برای کار و فعالیت باشد . به همین جهت به زن اجازه نمی‏دهد که وقتی از خانه بیرون‏ می‏رود موجبات تحریک مردان را فراهم کند و به مرد هم اجازه نمی‏دهد که‏ چشم چرانی کند . چنین حجابی نه تنها نیروی کار زن را فلج نمی‏کند ، موجب‏ تقویت نیروی کار اجتماع نیز می‏باشد .

اگر مرد تمتعات جنسی را منحصر به همسر قانونی خودکند و تصمیم بگیرد همینکه از کنار همسر خود بیرون آمد و پا به درون‏ اجتماع گذاشت ، دیگر درباره این مسائل نیندیشد ، قطعا در این صورت بهتر می‏تواند فعال باشد تا اینکه همه فکرش متوجه این زن و آن دختر و این قدر و بالا و این طنازی و آن عشوه‏گری باشد و دائما نقشه طرح کند که چگونه با فلان خانم آشنا شود .

آیا اگر زن ساده و سنگین به دنبال کار خود برود برای اجتماع بهتر است‏ یا آنکه برای یک بیرون رفتن چند ساعت پای آئینه و میز توالت وقت خود را تلف کند و زمانی هم که بیرون رفت تمام سعیش این باشد که افکار مردان را متوجه خود سازد و جوانان را که باید مظهر اراده و فعالیت و تصمیم اجتماع باشند به موجوداتی هوسباز و چشم چران و بی اراده تبدیل کند ؟

عجبا ! به بهانه اینکه حجاب ، نیمی از افراد اجتماع را فلج کرده است‏ ، با بی حجابی و بی‏بند و باری نیروی تمام افراد زن و مرد را فلج کرده‏اند . کار زن پرداختن به خودآرایی و صرف وقت در پای میز توالت برای بیرون‏ رفتن ، و کار مرد چشم چرانی و شکارچیگری شده است .

در اینجا بد نیست متن شکایت مردی را از زنش که در یکی از مجلات‏ زنانه درج شده بود ذکر کنم تا معلوم شود اوضاع حاضر ، زنان را به صورت‏ چه موجوداتی در آورده است .

در آن نامه چنین نوشته است :

" زنم در موقع خواب به یک دلقک درست و حسابی مبدل می‏گردد . موقع‏ خواب برای اینکه موهایش خراب نشود یک کلاه توری بزرگ به سرش می‏بندد . بعد لباس خواب می‏پوشد . در این موقع است کهجلو آئینه میز توالت می‏نشیند و گریم صورتش را با شیر پاک کنمی‏شوید .

وقتی رویش را بر می‏گرداند احساس می‏کنم او زن من نیست زیرا اصلا شکل‏ سابق را ندارد . ابروهایش را تراشیده و چون مداد ابرو را پاک کرده بی‏ ابرو می‏شود . از صورتش بوی نامطبوعی به مشام من می‏رسد زیرا کرمی که برای‏ چین و چروک به صورتش می‏مالد بوی کافور می‏دهد و مرا به یاد قبرستان‏ می‏اندازد . کاش کار به همین جا ختم می‏شد ، ولی این تازه مقدمه کار است‏ . چند دقیقه‏ای در اتاق راه می‏رود و جمع و جور می‏کند آنگاه کلفت خانه را صدا می‏کند و می‏گوید کیسه‏ها را بیاور ، کلفت با چهار کیسه متقالی بالا می‏آید . خانم روی تخت می‏خوابد و کلفت کیسه‏ها را به دست و پای او می‏کند و بیخ آن را با نخ می‏بندد . چون ناخنهای دست و پایش مانیکور شده و دراز است ، برای اینکه به لحاف نگیرد و چند شش نشود و احیانا نشکند دست و پای خود را در کیسه می‏کند و به همین ترتیب می‏خوابد " .

آری اینست زنی که بر اثر به اصطلاح بی حجابی " آزاد " شده به صورت‏ نیروی فعال اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی در آمده است ! آنکه اسلام‏ نمی‏خواهد اینست که زن به صورت چنین موجود مهملی در آید که کارش فقط استهلاک ثروت و فاسد کردن اخلاق اجتماع و خراب کردن بنیان خانواده باشد . اسلام با فعالیت واقعی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی هرگز مخالف نیست . متون اسلام و تاریخ اسلام گواه این مطلب است .

در اوضاع و احوال تجدد مابی بی منطق حاضر جز در دهات و در میان افراد سخت متدین که اصول اسلامی را رعایت می‏کنند زنی پیدا نمی‏کنید که نیروی او واقعا صرف فعالیتهای مفید اجتماعی یا فرهنگی یا اقتصادی بشود . آری یک نوع فعالیت اقتصادی رائج شده است که باید آنرا ثمره بی حجابی‏ دانست و آن اینست که بنکدار به جای اینکه بکوشد جنس بهتر و مرغوبتر برای مشتریان خود تهیه کند ، یک مانکن را به عنوان فروشنده می‏آورد ، نیروی زنانگی و سرمایه عصمت و عفاف او را استخدام می‏کند و وسیله پول در آوردن و خالی کردن جیبها قرار می‏دهد . یک فروشنده باید کالا را همانطوری‏ که هست به مشتری ارائه دهد ولی یک دختر خوشگل فروشنده با ادا و اطوار و ژستهای زنانه و در معرض قرار دادن جاذبه جنسی خود مشتری را جلب می‏کند . بسیاری از افراد که اصلا مشتری نیستند برای اینکه چند دقیقه با او حرف‏ بزنند یک چیزی هم می‏خرند .

آیا این فعالیت اجتماعی است ؟ آیا این تجارت است یا کلاهبرداری و رذالت ؟ می‏گویند زن را توی کیسه سیاه نپیچید .

ما نمی‏گوئیم زن خود را در کیسه سیاه بپیچید ولی آیا باید طوری لباس‏ بپوشد و در اجتماع عمومی ظاهر شود که برجستگی پستانهایش را هم به مردان‏ شهوتران و چشم چران نشان بدهد و از آنطور که هست بهتر و جاذبتر برای‏ آنها جلوه دهد ؟ از وسائل مصنوعی در زیر لباس استفاده کند تا چاقی و زیبائی مصنوعی را هم برای فریفتن و دل ربودن مردان بیگانه به مدد بگیرد ؟ این مدها و لباسهای تحریک آمیز برای چه به وجود آمده است ؟ آیا برای‏ اینست که بانوان آن لباسها را برای همسرانشان بپوشند ؟ ! این کفشهای‏ پاشنه بلند برای چیست ؟ جز برای اینست که حرکاتماهیچه‏های کفل را به دیگران نشان دهد ؟ آیا لباسهائی که نازک کاری‏ها و برجستگیهای بدن را نشان می‏دهد جز برای تهییج مردان و برای صیادی است ؟

عملا غالب خانمهائی که از این نوع کفشها و لباسها و آرایشها استفاده‏ می‏کنند ، تنها مردی را که در نظر نمی‏گیرند شوهران خودشان است . زن می‏تواند در میان زنان و در میان محارم خود از هر نوع لباس و آرایشی‏ استفاده کند اما متأسفانه تقلید از زنان غربی برای هدف و منظور دیگری‏ است .

غریزه خودآرائی و شکارچیگری در زن غریزه عجیبی است . وای اگر مردان هم‏ به آن دامن بزنند و مدسازان و طراحان نواقص کار آنان را برطرف کنند و مصلحین اجتماع ! هم تشویق کنند .

اگر دختران در اجتماعات عمومی لباس ساده بپوشند ، کفش ساده به پا کنند ، با چادر یا با پالتو و روسری کامل به مدرسه و دانشگاه بروند ، آیا در چنین شرایطی بهتر درس می‏خوانند یا با وضعی که مشاهده می‏کنیم ؟ اصولا اگر التذاذهای جنسی و منظورهای شهوانی در کار نیست چه اصراری است که‏ بیرون رفتن زن به این شکل باشد ؟ چرا اصرار می‏ورزند که دبیرستانهای مختلط به وجود آورند ؟

من شنیده‏ام در پاکستان معمول بوده است - نمی‏دانم ا×ن هم معمول هست یا نه - که در کلاسهای دانشگاه بخش پسران و دختران به وسیله پرده‏ای از یکدیگر جدا باشد و فقط استادی کهپشت تریبون قرار می‏گیرد مشرف بر هر دو باشد . آیا بدین طریق درس‏ خواندن چه اشکالی دارد ؟